ضرورت گنجاندن کربو هیدارت در رژیم غذایی
کربوهیدرات چیست و چرا برای بدن ضروری است ؟
کربوهیدرات ها در بیوشیمی به عنوان ساکارید نیز شناخته می شوند.
ساکاریدها به چهار گروه شیمیایی تقسیم می شوند:
مونوساکاریدها، دی ساکاریدها، الیگوساکاریدها و پلی ساکاریدها.
به طور کلی مونوساکاریدها و دی ساکاریدها به عنوان قندها طبقه بندی می شوند. قندها معمولاًکربوهیدرات ساده هستند. الیگوساکاریدها و پلی ساکاریدها کربوهیدرات های پیچیده شناخته می شوند.
سرعت هضم کربوهیدرات ها بسته به منبع متفاوت است. مقیاس اندازه گیری میزان هضم کربوهیدرات ها شاخص گلیسمی نامیده می شود. هر چه یک کربوهیدرات از شاخص گلیسمی بالاتری برخوردار باشد، سریعتر هضم می شود. هرچه شاخص گلیسمی آن کمتر باشد هضم آن کندتر می شود.
چرا سرعت هضم کربو هیدرات ها مهم است ؟
انسولین یک هورمون آنابولیک بسیار قوی است و زمانی که کربوهیدرات مصرف می کنید ترشح می شود. اگریک کربوهیدرات به سرعت هضم شود، باعث افزایش انسولین می شود.
اگر یک کربوهیدرات به آرامی هضم شود، افزایش انسولین ظریف تر و ثابت ترخواهد بود. در نتیجه در زمان تمرینات ورزشی جایی که ترمیم و ریکاوری عضلات مهم باشد نقش کربو هیدرات ها پر رنگ تر خواهد بود .
کربو هیدارت ها در بدن چه استفاده ای دارند ؟
کربوهیدرات ها منبع تولید انرژی ترجیحی برای بدن هستند . بدن انرژی مورد نیاز سلولها را نیز می تواند از پروتئین ها و چربی ها بدست آورد، اما انرژی حاصل از مصرف هیدرات های کربن را ترجیح می دهد، زیرا منبع مطمئن تری برای برای تامین انرژی هستند ، اولین احتمال به این دلیل می تواند باشد که هیدارت های کربن به گلوگز تجزیه شده و انرژی لازم برای ماهیچه ها و مغز را تامین می نمایند . اگر بدن نیاز به گلوکز نداشته باشد ، گلوکز به گلیکوژن تبدیل و در بافت کبد و ماهیچه ذخیره می شود تا بعدا"مورد استفاده قرار گیرد .هنگامی که بدن به انرژی نیاز دارد، می تواند گلیکوژن ذخیره شده را تجزیه کرده و به گلوکز تبدیل نماید و از آن برای انرژی مورد نیاز خود استفاده کند.اگر تمام ذخایر گلیکوژن هم در بافت کبد و هم در بافت ماهیچه ای پر باشد، کربوهیدرات ها به چربی تبدیل شده و به عنوان بافت چربی (چربی بدن) ذخیره می شوند. بنابراین استفاده از کربو هیدرات ها تا زمانی که بدن به آن نیاز داشته باشد ضروری است و بیش از آن توصیه نمی شود .
بهبود عملکرد ورزشی
برای درک تأثیر کربوهیدرات ها بر عملکرد ورزشی ، ابتدا باید بدانید که بدن شما چگونه از اشکال مختلف انرژی در طول یک ست استفاده می کند. مثلا"برای بلند کردن وزنه بدن شما نیاز به انرژی دارد. آدنوزین تری فسفات یا ATP تنها منبع انرژی است که می تواند عضلات شما را به سمت انقباض سوق دهد. متأسفانه، عضله شما فقط ATP کافی برای حمایت از انقباض عضلانی برای چند ثانیه ذخیره می کند، بنابراین باید جایگزین شود.اگر جایگزین نشود انقباض عضلانی متوقف می شود، یعنی ست شما در همین جا تمام شده است .
خوشبختانه بدن با تجزیه کراتین فسفات (CP) ذخایر ATP را جایگزین می کند. این انرژی برای دوباره پر کردن سریع ATP, آزاد می کند. ماهیچه CP کافی را برای حدود حداکثر 8 تا 12 ثانیه تلاش ذخیره می کند. وقتی ذخایر CP تمام می شود بدن شروع به گلیکولیز می نماید. گلیکولیز زمانی است که بدن از گلیکوژن ذخیره شده (کربوهیدرات ذخیره شده در عضله) و قند خون برای جایگزینی ذخایر ATP استفاده می کند. بدن این روند را برای هر ست که در باشگاه انجام می دهید تکرار می کند.کربوهیدرات ها در طول گلیکولیز وارد عمل می شوند. در بین ست ها، سلولهای ماهیچه ای از مسیر گلیکولیتیک برای بازیابی ATP استفاده می کنند.اگر گلوکز یا گلیکوژن کافی نباشد ، نه تنها قدرت عضلانی کاهش می یابد، بلکه ست ها نیز زود پایان می یابند و تمرین شدید تقریبا غیرممکن خواهد بود.
مصرف کربوهیدرات به گلوکز اجازه می دهند تا در جریان خون موجود باشند و برای استفاده فوری انرژی مورد نیاز را تامین نمایند. در نتیجه ذخایر گلیکوژن در امان بمانند و تمرین با شدت و مطلوبیت بهتری ادامه یابد.